Beskid Niski to malownicze doliny, bukowe lasy, wspaniałe cerkwie i wsie po których pozostały tylko nazwy i resztki kamiennych ogrodzeń. W Beskidzie Niskim znajduje się wiele opuszczonych, łemkowskich wsi, z których ludność została wysiedlona w inne regiony kraju lub za granicę (np. w ramach akcji "Wisła"). Przez wiele powojennych lat temat łemkowskich wsi był zasłonięty swoistym tabu niepamięci. 20 lat temu na rynku księgarskim ukazała się pionierska praca, książka "Opuszczone wsie Ziemi Gorlickiej" będącą przewodnikiem inwentaryzacyjnym po wyludnionych dawnych wsiach południowej części Powiatu Gorlickiego. Autorami tego monograficznego opracowania byli Andrzej Piecuch, Adam Harkawy, Mariola Janowska-Harkawy. Autorzy oprowadzają czytelników po kilku wybranych miejscowościach: Długie, Radocyna, Lipna, Czarne, Nieznajowa, Banica k. Krzywej, Regietów Wyżny, Bieliczna i Czertyżne oraz Świerzowa Ruska z Powiatu Jasielskiego. Dwie dekady po pierwszym wydaniu książki w sali im. ks. Bronisława Świeykowskiego "Dworu Karwacjanów" odbyło się spotkanie czytelników z autorami na którym licznie przybyłym miłośnikom Beskidu zaprezentowano poprawioną i uzupełnioną książkę przypominającą czasy oddolnych, nieformalnych pionierskich działań na rzecz ocalenia pozostałych zabytków kultury łemkowskiej. Były to inicjatywy szlachetnych jednostek, organiczna praca duchownych wszystkich wyznań działających na tym terenie, stowarzyszeń i przedstawicieli lokalnej władzy, którzy do dziś wkładają ogromny wysiłek w dzieło ratowania i rewitalizacji wspólnego dziedzictwa. Spotkanie autorów z czytelnikami uświetnił swoim recitalem Bogusław Diduch a w magiczną atmosferę Beskidu wprowadziła poezja Harasymowicza. Książka "Opuszczone wsie Ziemi Gorlickiej" jest przewodnikiem inwentaryzacyjnym po wyludnionych dawnych wsiach południowej części Powiatu Gorlickiego: Długie, Radocyna, Lipna, Czarne, Nieznajowa, Banica k. Krzywej, Regietów Wyżny, Bieliczna i Czertyżne oraz Świerzowa Ruska z Powiatu Jasielskiego. Reedycja poprawionej i uzupełnionej po 20 latach publikacji przypomina czas oddolnych, nieformalnych pionierskich działań na rzecz ocalenia pozostałych zabytków kultury łemkowskiej. Były to inicjatywy szlachetnych jednostek, organiczna praca duchownych wszystkich wyznań działających na tym terenie, stowarzyszeń i przedstawicieli lokalnej władzy, którzy do dziś wkładają ogromny wysiłek w dzieło ratowania i rewitalizacji wspólnego dziedzictwa. Publikacja ta jest ważnym elementem lokalnej tożsamości kulturowej.