Wielkie kino, wielka polityka i codzienne życie najwybitniejszego twórcy polskiego kina. Jego życiem interesowali się osobiście szef KGB, 10 generałów polskiej bezpieki oraz ministrowie Moczar i Kiszczak. Jego filmy śledzili kolejni szefowie partii i państwa: od Gomułki, plującego na pesymizm „Niewinnych czarodziejów”, poprzez Gierka, któremu żona kazała usunąć pornografię z „Ziemi obiecanej”, po Jaruzelskiego, który przy okazji „Człowieka z żelaza” chciałby udowodnić, że w Grudniu 1970 roku armia była niewinna. Autorzy opisują życie swego bohatera na skrzyżowaniu polityki, codzienności i pracy nad kolejnymi filmami, z których wiele stanie się arcydziełami światowego kina. Kłopoty z cenzurą, władzami kinematografii i nacjonalistami, którzy go od zawsze nienawidzą. Sięgają po nieznane materiały z archiwów - również PRL-owskiej bezpieki - ale przede wszystkim rozmawiają z samym Andrzejem Wajdą, świadkiem epoki. Książka stanowi ważne dopełnienie dyskusji jaka toczy się wokół filmu „Wałęsa. Człowiek z nadziei“ Andrzeja Wajdy. (Rec. Wydawn.)

Jan Rodowicz „Anoda” Był legendą Szarych Szeregów. To on pierwszy rzucił butelkę z benzyną podczas akcji pod Arsenałem. UB przyszło po niego w Wigilię 1948 r. Dwa tygodnie później już nie żył. Oficjalna wersja mówiła: wyskoczył z okna czwartego piętra gmachu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Nikt z bliskich w to nie uwierzył. Wszyscy słyszeli o ubeckich torturach. Podejrzewano, że „Anodę” śmiertelnie pobito albo zastrzelono. Czy dowiemy się kiedykolwiek, jak było naprawdę? (Rec. Wydawn.)

Siły zła - gorliwi funkcjonariusze UB i SB oraz setki tajnych współpracowników, także z kręgów kościelnych - zwarły szeregi w walce z Pasterzem krakowskiego Kościoła. Donosy, raporty i sprawozdania o powstawaniu parafii w Sieńczycach, stosunkach panujących w kurii, roli arcybiskupa Wojtyły w pracach Soboru, jego relacjach z innymi hierarchami Kościoła wypełniają strony tej książki. Dokumenty zgromadzone w teczkach tajnych służb są świadectwem zdrady, dowodem ludzkiej słabości i nikczemności. Ostatecznie jednak rozpędzona ubecka machina, prowadząca starannie zaplanowane działania przeciwko Kościołowi, poniosła klęskę. Postawa Karola Wojtyły - jego odwaga, mądrość i roztropność - wydatnie się do tej porażki przyczyniła. W ten sposób teczki, wbrew ich twórcom, są także symbolem zwycięstwa dobra. "Donos na Wojtyłę" stanowi pierwsze kompleksowe, oparte na analizie dokumentów bezpieki, omówienie inwigilacji polskiego Kościoła w epoce PRL-u.

Stefan Michnik, Józef Światło, Julia Brystygierowa, Anatol Fejgin, Jacek Różański, Józef Cyrankiewicz, Adam Humern, Helena Wolińska, Zygmunt Bauman, Mieczysław Moczar, Czesław Kiszczak …i wielu innych. Funkcjonariusze bezpieki, aparatu sprawiedliwości, wojskowi. Pokolenie, z którego jakże często wywodzą się „resortowe dzieci”. Skazywali na śmierć, oskarżali, torturowali, zabijali żołnierzy wyklętych, przeciwników nowego ustroju, niewinnych ludzi. Po swoich ofiarach zacierali wszelkie ślady i pamięć. Żyli wygodnie, bez materialnych trosk. Niektórzy wciąż są wśród nas i pobierają wysokie, resortowe emerytury. Ich bliscy kontynuują rodzinne tradycje, opluwając polskich patriotów.

"Obejmowałem tylko odcinek, maleńką odległość od zdarzenia do zdarzenia. Wykonywałem rozkazy. Nierealność mojego świata brała się stąd, że często nie wiedziałem, po co to wszystko robię, po co idę za człowiekiem, kim jest ten człowiek, kim właściwie jestem ja, który idę. Nad nami był ktoś, kto to obejmował, i dla niego prawdopodobnie miało to sens. Nam tego nie zdradzano. Na dole żyliśmy w systemie nonsensu, tak nauczeni, żeby się nad tym nie zastanawiać. Ten system był w całości spójny. Poszczególne elementy nielogiczne układały się w logiczny bezsens" - wspomina Jerzy K., jeden z siedmiu bohaterów tej książki, oficerów Służby Bezpieczeństwa, którzy zdecydowali się mówić. Bronili się przed pytaniami. Woleli opowiadać sami. Uczestniczyli w grze, do której oni pisali scenariusz. Przyjęli zasady gry. Opłacało się. Otrzymali swego rodzaju spowiedź. Pajęczyna to jeden z najlepszych zapisów reporterskich o Służbie Bezpieczeństwa.

Pierwsza powieść z nowego cyklu Mieczysława Gorzki „Wściekłe psy“. Komisarz Marcin Zakrzewski, bohater bestsellerowego cyklu kryminalnego „Cienie przeszłości“ powraca! Kilka dni przed stanem wojennym w grudniu 1981 roku we Wrocławiu zostaje brutalnie zamordowane starsze małżeństwo. Sprawę prowadzi doświadczony oficer MO kapitan Marek Piekło wraz z sierżantem Tadeuszem Majerem. Piekło to alkoholik i początkowo niełatwe śledztwo jest ostatnią rzeczą, którą chce się zajmować. Kiedy wprowadzony zostaje stan wojenny, wszystko się zmienia. Do śledztwa wtrąca się służba bezpieczeństwa, na jego przebieg coraz większy wpływ mają doraźne korzyści i prywatne interesy. Kapitan Piekło nie daje sobie niczego narzucić i jako jedyny próbuje złapać prawdziwego zabójcę. Niestety, konflikty z sierżantem Majerem, stan wojenny i alkoholizm skutecznie mu w tym przeszkadzają. W śledztwie panuje chaos, tymczasem morderca uderza ponownie. Współcześnie komisarz Marcin Zakrzewski i policjanci z jego ekipy prowadzą śledztwo w sprawie zabójstw policjantów. Morderca ogłosił, że nie zatrzyma się tak długo, aż policja odnajdzie mordercę z początku lat osiemdziesiątych. Od samego początku Zakrzewski jest w trudnej sytuacji. Zabójca nie zostawia śladów i właściwie żaden policjant nie może czuć się bezpiecznie. Na Zakrzewskiego naciskają przełożeni, pojawiają się oskarżenia o nieprzestrzeganie procedur i zarzuty, że sobie nie radzi. Zakrzewski próbuje rozwiązać równocześnie dwie sprawy, tę sprzed lat i obecną, zanim pojawią się kolejne ofiary. Jeszcze nie wie, że gra idzie o wielką stawkę, a prawda jest bardzo niebezpieczna.

Ubek to historia agenta, który z pasją i oddaniem donosił na kolegów z opozycji. Byli wśród nich Kaczyński, Tusk, Borusewicz. To opowieść o człowieku, który kłamał, oszukiwał i manipulował. Janusz Molka jest pierwszym funkcjonariuszem bezpieki, który odczuwa wstyd. Po latach łamie zmowę milczenia. Ze szczegółami opowiada o tym, jak SB kontrolowała opozycję, a swoje ofiary prosi o wybaczenie. Jego historia nie kończy się wraz z upadkiem PRL. Jej zaskakujący finał następuje już w III RP. Złamany przez Służbę Bezpieczeństwa, był, jak mówi, werbowany przez służby wolnej Polski. Ubek to także opowieść o kulisach pokojowego przekazania władzy przez komunistów w 1989 roku, wpływie tajnych służb na wynik czerwcowych wyborów oraz roli, jaką wciąż w naszym kraju odgrywają dawni tajni współpracownicy

Czy w Polsce Ludowej istniało tajne komando śmierci? Nadepnąłeś komunistycznej władzy na odcisk? Zginiesz. Chcesz się bawić w opozycjonistę? Stracisz życie. Chroni cię sutanna? Skończysz jak Popiełuszko. Licealista utopiony w Wiśle. Sędziwy ksiądz ze skręconym karkiem. Były premier torturowany we własnym domu. Tłumaczka z poderżniętym gardłem i uduszona staruszka. To nie jest przyjemna lektura. Wszyscy bohaterowie nie żyją, a mordercy nie ponoszą kary. Giną dowody, a procesy zatrzymują się w martwym punkcie. Jeśli nie kocha się ludowej władzy, PRL nie jest przyjemnym miejscem do życia, za to doskonałym, by je stracić. Patryk Pleskot, odważny historyk Instytutu Pamięci Narodowej, odkrywa sekrety zagadkowych morderstw, za którymi stoi tajemnicze komando śmierci - zbrojna ręka służb Polski Ludowej. Żadna z tych historii nie została wymyślona. Dużo tu poczucia krzywdy i mało poczucia winy… Książka Pleskota to opowieść mroczna, tajemnicza i wciągająca jak najlepszy kryminał. Tyle tylko, że śmierć jest prawdziwa.